Małpi Pałac x33

Narutofan · Wysłany: Czw 20:58, 12 Mar 2009 Temat postu:

dawaj Dei

chcę następne Very Happy

PS:MIAŁYŚCIE NIE CYTOWAĆ YUUI Very Happy

xD -.o

Yuui · Wysłany: Czw 21:34, 12 Mar 2009 Temat postu:

Narutofan · Wysłany: Pią 16:02, 13 Mar 2009 Temat postu:

wyrywać z kontekstu to też umiem Very Happy

Yuui · Wysłany: Pią 17:10, 13 Mar 2009 Temat postu:

Narutofan · Wysłany: Pią 17:23, 13 Mar 2009 Temat postu:

bana ?? na stos z nią Very Happy

Yuui · Wysłany: Pią 20:14, 13 Mar 2009 Temat postu:

:>

nie bądź okrutny :>

poza tym na stosie może być jej niewygodnie :p

Narutofan · Wysłany: Pią 21:04, 13 Mar 2009 Temat postu:

mało mnie to interesi Very Happy

Deidara · Wysłany: Pią 22:49, 13 Mar 2009 Temat postu:

hej, hej! xD
Kogo to w moim temacie chcecie na stos rzucać? Cool

Narutofan · Wysłany: Pią 23:07, 13 Mar 2009 Temat postu:

albo ciebie jak nie dasz next op xD

albo tą co tak zaspamowała

Yuui · Wysłany: Pią 23:34, 13 Mar 2009 Temat postu:

Na stos obydwie :>

i Narutofana za bezprawne sądzenie innych! ;p

Narutofan · Wysłany: Sob 0:18, 14 Mar 2009 Temat postu:

ta mnie to pod gilotyne ;D

Ulquiorra · Wysłany: Sob 0:43, 14 Mar 2009 Temat postu:

a ja was wszystkich spalę na grillu Dei za to że nie ma Następnego opowiadania, Naru ciebie za to że chcesz być oryginalny i idziesz pod gilotynę a tamtą co spamowała za spam xD

Narutofan · Wysłany: Sob 12:43, 14 Mar 2009 Temat postu:

a ja ciebie zjem żywcem , PASI ?? xD

Deidara · Wysłany: Sob 16:15, 14 Mar 2009 Temat postu:

Dobra mi się opowiadania nowego pisac nie chciało, ale macie dalszą część Małpiego Pałacu. xD

1. (cd)

Mijały dni, może tygodnie. Tutaj nikt nigdy nie wie, czy aby przypadkiem jest teraz dzień, czy może jednak noc. Każdy żył tu swoim trybem. Skąd o tym wiem? W moim pomieszczeniu znajduje się mała dziura. Jeżeli mam dość siły danego dnia, to doczołgam się do niej i poobserwuję co się dzieje poza mną. Wprawdzie mam widok tylko na dwie wielkie klatki, ale to 'wprawdzie' pozwala mi wierzyć, że nadal nie oszalałam. A może się mylę? A może tak na prawdę nie ma żadnej dziury i dwóch klatek. A może ja nie istnieję? A może...

W jednej widzę młodego chłopaka o długich blond włosach. Zawsze, jak na niego patrzę, napotykają mnie myśli o istocie bliskiej śmierci. Budzi on we mnie falę współczucia i litości. Szepce on coś pod swoim drobnym noskiem i sam do siebie się śmieje. Kłóci się z powietrzem, do powietrza mówi. Czy to nie straszne?

W drugiej zauważyłam elfa. Tak. Nie ma żadnej wątpliwości, że to jeden z nich. Szpiczaste uszy i delikatne rysy twarzy, wyróżniają go z tego otoczenia. Często gra on cichutko na małym, złotym instrumencie. Melodia ledwie słyszalna, jest tak piękna, że uspokaja ona zaniepokojone dusze tutejszych 'mieszkańców'. Jest tak inna od tego miejsca, że odbijając o ściany wszystkie 'la', 'do', 're', daje poczucie harmonii i szczęścia ? Czy, aby na pewno? Gdy tylko grajek kończy swój występ zapadam w głęboki, spokojny sen.

-Proszę. Obudź się. - delikatny szept wyrwał mnie z mojej krainy rozkoszy.
Właścicielem melodyjnego głosu okazał się wysoki, przystojny chłopak z wielkimi białymi skrzydłami. Od postaci biła piękna, biała poświata.
-C..czy jestem w niebie? - powiedziałam ledwie słysząc własne słowa.
Anioł uśmiechnął się do mnie delikatnie. Ten gest, który trwał kilka sekund, wydawał mi się najszczęśliwszą rzeczą, jaką kiedykolwiek miałabym okazję przeżyć. Czułam się jak...jak w niebie. Chłopak jednym ruchem ręki oderwał żelazny łańcuch, przymocowany do mej metalowej obroży i niemalże nieczule wziął mnie na ręce. Wtuliłam głowę w jego tors, mając nadzieję, że zaraz nie obudzę się w ciemnym, śmierdzącym zgnilizną pomieszczeniu.

-Już czas.
Uniosłam powieki. Znajdowałam się w objęciach mego wybawcy, a naokoło nas stała mała grupka osób.
-Neko? Na co nam kot! - krzyczał mężczyzna w ciemnych, do pasa włosach.
-Jest wycieńczona, Sugitani. - usłyszałam nad sobą znany mi już, delikatny głos.
-Zajmę się nią na miejscu. - odpowiedziała wysoka kobieta, patrząc się wprost na mnie.
Przykucnęła przyglądając mi się z uwagą. Po chwili poczułam, na moich powiekach, opuszki jej palców. Delikatnie zamknęła mi oczy, a ja momentalnie ziewnęłam. Zmęczenie, które teraz do mnie dotarło, było tak silne, że nie dałam rady mu się oprzeć.

______

Nie lubię tego opowiadania. Już mi się znudziło xD
Nadal będę je pisać dla zabicia czasu, ale to właśnie dlatego wzięłam się za historie krótkie. Każda jest inna i nie musi się łączyć z drugą. To mi odpowiada.

Krótko wyszło, ale to dalsza część tamtego, a jak połączymy to jest w miarę ^^"

Narutofan · Wysłany: Sob 16:22, 14 Mar 2009 Temat postu:

historia kota wybawionego przez kolesia Wink

troche metafor Razz

tak więc że dziś mam strasznego lenia napisze aby 10/10

Yuui · Wysłany: Sob 16:31, 14 Mar 2009 Temat postu:

No może być. Nie jestem zachwycona ;p Te krótkie są lepsze ^^

Deidara · Wysłany: Sob 17:12, 14 Mar 2009 Temat postu:

wiiieeem.
jak już powiedziałam to pisze od niechcenia xD

Yuui · Wysłany: Sob 22:57, 14 Mar 2009 Temat postu:

Nie pisz... nie zmuszaj się, bo wyjdzie Ci jakieś wymuszone, za przeproszeniem, gówno.

Narutofan · Wysłany: Nie 0:28, 15 Mar 2009 Temat postu:

nawet wymuszone gówno jest do dupy xD

[fajnie sformułowane xD]

pisz te krótkie xD mam pomysł na tytuł : Łoś Tołoś xD

Yuui · Wysłany: Nie 0:31, 15 Mar 2009 Temat postu:

Narutofan · Wysłany: Nie 0:32, 15 Mar 2009 Temat postu:

no właśnie że nie xD miało być tak xD

Yuui · Wysłany: Nie 0:33, 15 Mar 2009 Temat postu:

wtedy to będzie bez sensu no bo przecież...
ejj nie będę z Tobą rozmawiała o... jejku jej xD

czemu dałam się w robić w konwersacje o gównie? xD

Deidara · Wysłany: Nie 0:37, 15 Mar 2009 Temat postu:

Lee...żle mi się to kojarzy. ><""

Chciałam poinformować, że w przygotowaniu opowiadanie pt.
'Denny temat'

Dlaczego denny? Bo oklepany.
Ale mój tok widzenia na niego jest taki jakiś inny. xD

Yuui · Wysłany: Nie 0:42, 15 Mar 2009 Temat postu:

To może być ciekawe ^^

lubię oklepane tematy Very Happy

Deidara · Wysłany: Nie 0:45, 15 Mar 2009 Temat postu:

Zapamiętam na przyszłość. xD

A ja nie przepadam..bo...bo są oklepane. o.-''

Yuui · Wysłany: Nie 1:04, 15 Mar 2009 Temat postu:

ale jak masz coś ciekawego dodania na ich temat to super Very Happy

dodać coś ciekawego na temat oklepanych tematów jest super

wybaczcie mi... jest już późno xD

Deidara · Wysłany: Nie 1:05, 15 Mar 2009 Temat postu:

wybaczam -.o''

mi takie nieskałdniowe wypowiedzi zdarzają się nawet za dnia więc
LOOZ
*właśnie przeglądałam słownik slangu młodzieży xD*

Yuui · Wysłany: Nie 1:11, 15 Mar 2009 Temat postu:

ok : >

LOOZ!

xD

Deidara · Wysłany: Nie 21:57, 15 Mar 2009 Temat postu:

doobra ^^ jest kolejne...ale denne... jak temat xD

Denny temat

-Posłuchaj. Chodź ze mną. Chociaż zupełnie nie wiem dokąd. Chodź ze mną by sens nadać życia krokom. – powiedział patrząc jej w oczy, a ona spijała słowa z jego ust, modląc się aby stały się one rzeczywistością.
-Dobra! Na dzisiaj kończymy próby! – rozległ się okrzyk nauczycielki.
Patrycja otrząsnęła się z zadumania i oderwała wzrok od swojego ‘scenowego’ partnera. Jak było jej żal, gdy odchodził bez najmniejszego zawahania, po drodze łapiąc za rękę Kryśkę, Kaśkę czy inny niepotrzebny słupek.
Przygryzła delikatnie dolną wargę. Czynność ta była charakterystyczna dla jej osoby. Robiła to zawsze, gdy czuła zawód, zdenerwowanie, a może nienawiść?
Jak miłość potrafi być głucha i niezauważalna. Podobno na świecie istnieje dla każdego druga połówka. A co jeśli ta połówka już ma właściciela? I co gorsza, jest z nim szczęśliwa? My idziemy w odstawkę? Na wieczne potępienie?
Patrycja nie była typem kobiety pięknej, inteligentnej i głośnej. Była zwyczajna. Jej egzystencja nikomu nie wadziła, ale też nikomu nie była do życia potrzebna. Nastolatka zawsze ubierała się schludnie i gustownie, ale wszelakie stroje innych dziewcząt były lepsze. Tak zawsze Patrycji się wydawało.

-Adam! –powiedziała pewnego wieczoru do swego przyjaciela. – Ja tego nie wytrzymam! Dlaczego on nie zwraca na mnie uwagi?! Czy to nie oczywiste, ze ko kocham! To widać!
Dziewczyna mówiła nadal, a chłopak wpatrywał się w nią, jak w obrazek. Można było pomyśleć, że każde z jej słów, było zupełnie przez niego zrozumiane. Jednak pozory mylą. On przebywał wtedy w swojej krajnie. Dla nas niedostępnej. Zamkniętej na cztery spusty i dwa zamki. Nieosiągalnej.
-Czy ty mnie w ogóle słuchasz?! – krzyknęła nagle dziewczyna, a chłopak aż podskoczył.
-Tak, oczywiście. – odpowiedział spokojnie z dziwnym akcentem.
Patrycja prychnęła pod nosem, pewnie uważając, że z takim zaangażowaniem jej przyjaciela od siedmiu boleści, do niczego nie dojdzie.
-Adam, ty zawsze myślisz tylko o sobie! – krzyknęła po raz kolejny, przeszywając chłopaka swym ostrym spojrzeniem.
-Mylisz się. – odpowiedział krótko i łagodnie.
Adam miał rację. Nigdy nie był egoistą i nigdy nim nie zamierzał być. Miłość. Ta miłość o której cały czas mówiła do niego dziewczyna przed nim stojąca, była uczuciem mu całkowicie znanym. Ale czy znanym też dla jego przyjaciółki? Czy gdyby kochała osobę nad życie to nie pozwoliłaby jej żyć w szczęściu? Tak czynił Adam od przeszło trzech lat.
-To może łaskawie mi powiesz, co mam zrobić? – spytała już spokojniej, lecz nadal w tonie jej głosu można było odczuć nutkę ironii.
-Jeżeli go tak naprawdę kochasz, czy widzisz jego wady? – odpowiedział chłopak całkiem nie do tematu.
-On jest bez wad! – wykrzyknęła dziewczyna, coraz bardziej wściekła na przyjaciela.
-Niemożliwe. Esencją miłości jest fakt, że druga osoba posiada cechy negatywne, lecz my je tolerujemy i brniemy z nią przez świat. A gdy jest to nie do wykonania, idziemy spokojnie obok niej, ciesząc się, że oddychamy tym powietrzem, co ona. – powiedział Adam bardziej do siebie niż do niej.
-No, ale powiedz! Czy on nie widzi, że go kocham? Jest aż tak ślepy? – spytała podniesionym głosem.
-Nie tylko on. – stwierdził chłopak pod nosem i oparł głowę na swych rękach. – Miłość jest ślepa.
-Jak zwykle! Ty nigdy nie możesz mi powiedzieć czegoś prosto w twarz, tylko owijasz w bawełnę! – rozkrzyczała się Patrycja na dobre.
Adam spojrzał na nią swym zawiedzionym wzrokiem i nadal nie mógł pojąć. Nie mógł pojąć, jak ta dziewczyna, przed nim stojąca, może obwiniać człowieka o postępowanie, które również jej jest dobrze znane.
Ona też jest ślepa. Bardziej niż ktokolwiek inny. Mówi, że usycha w środku, a co ma powiedzieć on? Dręczy się z tym uczuciem trzy lata i nadal nie potrafi go oswoić.
-Przejrzyj. – powiedział Adam do niej i wstał, łapiąc w tym samym czasie kurtkę, która wisiała na krześle nieopodal niego.

Yuui · Wysłany: Nie 22:07, 15 Mar 2009 Temat postu:

*__*
Jakie
to
było
słooodkie Very Happy

gdyby chłopak mi powiedział oś takiego:
Posłuchaj. Chodź ze mną. Chociaż zupełnie nie wiem dokąd. Chodź ze mną by sens nadać życia krokom.
Bym się na niego rzuciła i nie puszczała xD nawet gdyby to było tylko grane xD

Zakochałam się w Adamie... szkoda, że on kocha tą... Patrycje xd
jest taki słodki...

mówiłam już, że nie lubię historii miłosnych? :>

To mi się podoba Smile

takie oklepane
ale na świeżo pokazane Smile

fajnie, fajnie ^^
ocena: db.